سفارش تبلیغ
صبا ویژن


*اشاره:
آقای علیرضا برازش که امروز مدیر شبکه ی اول سیماست آدم خوبی است که شاید بعضی دوستان اورا بشناسد....زمانی که تازه به دفتر نشررهبری رفته بودم این قصیده ی اخوانیه را برایش سرودم که خالی از لطف نیست.شرح بیشتر باعث تصدیع است....خطاب به ممدوح سروده ام:
*
ای «برازش»    که       برازنده ی       هر        پست   و     مقامی
پیرو       رهبر        فرزانه       و            در            خطّ          امامی

حضرت   دوست   دهد    کام      تو   در   دنیی      و        عقبی
که        رسانیدی ام         از        مرحمت   خویش  به     کامی

شکرلله    که           ز          تسنیم            بیانات             ولایت
قسمت       بنده       نمودی      نه    یکی     جرعه  که   جامی

من    از      این    ره    که      تویی       راهنما      باز        نگردم
دارد         البته          عنایات            شما              نیز      دوامی

حضرت           خامنه ای         رهبر        آگاه            دل          ما
کرده         اعجاز      هم    از  نطق     و     بیان     هم  ز کلامی

هر     که      شد خاص   به     مانند    تو    ،   فهمید  چه  گوید
نه      یکی      همچو     من     از       فهم بری ، بنده ی عامی

سخن         سخته ی         مولا       علی       خامنه ای      را
پخته ای     چون      تو      کند    درک ، نه    مثل    منِ خامی

حالیا       بر       سر   آنم       که        به     عنوان      جسارت
دهم      از        وضع        پریشان       خودم       بر   تو پیامی:

رفت    ایام      جوانی      ،       شده ام         پیر    و      ندارم
نه حقوقی     ،     نه   پس اندازی      و     نه       وجه تمامی

قبض     آب      و       تلفن       همره      برق    آمد      و   دانم
قبض     روحم     کند      ای دوست      اگر     بام   نه شامی

خانه     ویران      شده ای     همچو    من     آری   شود  آباد
دو    سه     میلیون تومن      ار     بذل کند      مرد   عظامی

پول      یامفت      نخواهم     ز       کسی   یا      ز     نهادی
بلکه      مقصود     من      از پول      بود      قرضی   و  وامی

قرض     البته      نه      آن     قرض     که  آن را    بدهم پس
هبه ای   ،   جایزه ای    ،    مرحمتی   ،    بذل     حطامی

هست       آشفته      گر     اوضاع      معاشم   نه   تعجب
سعی     بیهوده       نکردم      که     خورم     نان حرامی ...

بهر      ویرایش      هر     مطلب    و   هرجمله ی مشکل
همچو     من کیست     که      اعمال   کند    دقّت تامی؟

بیست    سال    است   که     این است    مرا  کارمداوم
بی که     قسمت     شودم      ازقِبَلش    عیش مدامی

نمره ی       عینکم         افزود         ولیکن         نرسیدم
ز     بدِحادثه   افسوس       به      عنوان       و    مقامی

شاعرم  ،  صاحب     چندین      اثر     و      طبع     توانا
لیک       از       بخت    بد      افتاده ام     امروز  به دامی

دام     من  نیست     مگر      فقر     ز  تبعیض    رسیده
شرح   افزون     چه     دهم      نزد      کرامند     کرامی؟

غرض  ،    امّید     مرا      هست    که چون اغلب یاران
به من خسته نگویی   : چه    علیکی  ،  چه سلامی؟

شده     تصدیع     من  افزون     و     همان به   که بیارم
بیت       دارای    تخلص     که   بود     حسن     ختامی

«خوش عمل»همچو«برازش»به مَنِش هست ونباشد
به      جهان     گذران     در     گرو      نانی      و    نامی.




تاریخ : چهارشنبه 97/11/10 | 9:56 عصر | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر