سفارش تبلیغ
صبا ویژن



ای کـــه جـــــویـــــای وصالـــی دل بیــــدار بیار

همچــــو آیینــــــه دلــــی پــــــاک ز زنگــار بیـار

پـــا به ره چون که نهادی سخن از عشـق بگو

آنچه داری بــه زبــــان حـــرف بــه کـــردار بیـار

بس خمـــــارم ، نفسـی بـــاده ی امّیــــد بـده

بیقـــــرارم ، مــــددی ، مـــــژده ی دیـــدار بیـار

سالها منتظــــرش بـــوده ام ای پیـــک نسیـم

همتــی کـــــن خبـــــــر از آمــــــدن یــــار بیـار

گل گل عیش نخواهم من از آن گلشن حسن

تـا کـه بــر دیـــده نهم  ، دامنـــی از خـــار بیـار

تـا مگر از ســـر جــــان دسـت فشــان برخیزم

مـــژده ی رویشـــم از گلشـــن اســـــرار بیـار

خسته ام ازهمه  ، بیزارم از این گفت و شنید

رمـــز تجــریـــدی از آن نطــق شکــربــار بیـار

تـا دل از طــرفـــه نگاران سمــن بــو ببــــری

غـــــزلی نــــاب ز گنجینـــه ی اشعـــار بیـار.




تاریخ : دوشنبه 98/11/7 | 7:21 صبح | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر

از درس انشـــــایــــــم گــــرفتــــم

یک بــــار دیگـــر نمـــــره ی بیست

آمـــوزگــارم رو بــــه مــــن گفـــت:

انشــــای تــــو بسیـــار عالیســت

***

مــوضــــوع انشـــای من این بود:

شــــادی بــــرای کـودکـان است

لبخنــــــد را زآنــــــان نگیـــریـــــد

چـــون آشنــــای کـودکـان است

***

در متــــن انشــایـــم نــوشتـــم:

مـــادر ، پـــدر ، مـــا سـرفرازیـم

بــــا درس خـوانــدن می توانیم

آینـــده ی خــــود را بســـازیــم

***

وقتی شما در خــانـــه هستید

خوب و صمیمی ، پاک و ساده

در چشم ما مثل بهشت است

کانــــون گـــــرم خــانـــــواده

***

مــــادر ، پـدر ، ای بهترین هـا

در مهــربــانــــی بـی نظیرید

پشــت و پنــاه مــا بمــانیـــد

لبخنــــد را از مــــــا نگیــریــد

***

در متــــن بـــاغ زنـــدگانـــی

مـــا غنچــه هـــای نوبهاریم

ای بـــــاغبـــانــــان بهشتی

خیلی شما را دوست داریم.







تاریخ : شنبه 98/11/5 | 9:20 صبح | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر

اغلـــب شــاعـــــران دوران را

بــرکشیــدم ، بزرگشان کردم

خودم این گربه های ریقــو را

خونشان داده گرگشان کردم

***

در «جوانان*»مدیر بودم و هی

شعرشان چاپ کردم از چپ و راست

ولی امروز هیچ یک زینها

بنپرسد که «خوش عمل»به کجاست

***

خرشان چون گذشته است از پل

خود نپرسند: هی! خر تو به چند؟

دمشان سرد ، یخ تر از دلشان

سرشان گرم با چرند وپرند

***

خواستم بیشتر ادامه دهم

ببرم نام ، این ملاعین هم

یکی از ماورا ندا در داد

گفت بس کن که بگذرد این هم!




تاریخ : پنج شنبه 98/11/3 | 11:44 عصر | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر

غمهای دلم را گفتم

با آتش «می» خواهم سوخت

از آتش می جانم سوخت

عقل و دل و ایمانم سوخت

غمها همه باقی ماندند

***

زین پس من و اندوهی ژرف

هر آنچه که غم فرماید

باید بپذیرم بی حرف

***

خوشبخت سیه مستانی

کز جلوه ی ساقی مردند

در ذهن اقاقی ماندند.





تاریخ : چهارشنبه 98/11/2 | 11:47 صبح | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر
<< مطالب جدیدتر