من   از   دل و جان     سپاس     می گویمتان

پیوسته      به          التماس      می جویمتان

هر چند     که    خار     در    دلم  می شکنید

سوگند     که      همچو  یاس     می بویمتان.

بی  جلوه ی   عشق   مسخ  آنک  شده ایم

قربانی    چند باره ی           شک  شده ایم

ما   فاخته های   عاشق    دشت      جنون

افسوس  که  کمتر   از   مترسک  شده ایم.

ای خطه ی  توس  مشکبار    از   قدمت

هنگام      جلوس چون بهار از    کرمت

مپسند  که    زائر   غریب   تو      رود

با  آه  و  فسوس   شرمسار  از حرمت.

*نویسنده:رامین راسخ(اقل التلامیذ)

به اطلاع می رساند  استاد عباس خوش عمل کاشانی که سالهاست به بیماری «ام.اس» مبتلا هستند اخیرا بشدت بیمار ودر منزل بستری هستند.از همه ی عزیزان ملتمس دعا هستیم.«امن یجیب المضطر اذا دعاه و یکشف السوء».

*خانواده ی استاد وشاگردان.