پیــــر ما را گفت زیدی حق پرست

از دعـــــا آیـا چه آوردی به دست؟

پیر گفتا : هر چــــه را هم داشتم

چون دعـــــا آمد ، ز کف بگذاشتم

خشم وبخل وترس ازمرگ وحسد

با صفات دیگـــــری اینگونه بــــــد

آدمی تــــا با دعـــــا مأنوس شد

از وی ابلیس دغـــــا مأیوس شد.