در   جبهه های   رهایی       سرمست     پیمانه ی دل

سنگر به سنگر   سرودی      شعر        غریبانه ی دل

دل   دادی  و   جان  گرفتی   صهبای عرفان    گرفتی

آن دم  که     فرمان  گرفتی از پیر      فرزانه ی   دل

در   هر  نمازی  که بردی     بر   طاق ابروی    جانان

رکعت  به  رکعت  شنیدی   گلبانگ  مستانه ی  دل

در  بزمگاه   شهودت      بر  گرد    شمع    وجودت

بال  رهایی   گشودت     گلچرخ    پروانه ی    دل

در   گلشن   حق پرستی  اول بت «من» شکستی

وز   لاله    احرام    بستی    گرد  حرمخانه ی دل

چون  راه   وحدت سپردی سودا به  کثرت  نبردی

وز   لوح  خاطر    ستردی  افسون افسانه ی دل

تا   قبله ی  حضرت  گل   رفتی  به  نور     توکل

آتش   زدی  در   تعقل      همپای  دیوانه ی دل

هم   زمزمی  هم صفایی هم مروه ای هم منایی

آیینه ی    کربلایی   ای   روح     دردانه ی  دل .

پیر  ما  رو به  قبله     می مویید:

جای  دندان    عقل      در دهنم

کاش   دندان     عشق می رویید.

ای قایم  آل مصطفی       ادرکنی

وی ختم ایمه ی خدا       ادرکنی

دلها شده فرش راه  بگذار   قدم

بر دیده ی  ما بیا بیا      ادرکنی .

پولی که   ز   بانک    قرض    باید کردن

نگرفته     گرفته       فرض   باید کردن

جایی   که     تورم    و     گرانی  باشد

زین   بیش    دگر چه عرض باید کردن !

محبوب   خدا    پناه   دین   است    حسین

مفهوم    جهاد     راستین  است    حسین

خورشید     حماسه آفرین است     حسین

منظومه ی  روشن   یقین است     حسین.

بهاری    که    مست  آمد  و  مست  رفت

دلی   را   به   عشقی       نپیوست رفت

ز   ما    کرد    عطر    نوازش        دریغ

گلی   را    به     شبنم نیارست    رفت

کتاب      تمنای         آلاله           را

به  داغی  عیان  مهر زد بست   رفت

به   میخانه   مانند  پیرلر  و       پار

نپرسید   آیا  کسی  هست     رفت

پرستو   هم  این   راز   فهمیده  بود

که   کنج    رواقی بننشست  رفت

به   پای   گلی  نقش  بر      کاغذی

هزار  دلم   خواند  و از  دست رفت .

ای نور   امید بخش  دلها     کاظم

در معرفت و کمال   دریا     کاظم

با  خوی  محمدی    و   ابراهیمی

بودی تومسیح ونوح وموسی کاظم

***

تا   نور   تشیعم  هدایتگر    شد

دیگر  شدم  و مرام من دیگرشد

دل را به مسیر  معرفت  راهنما

انوار امام موسی  جعفر   شد.

در   سوره ی  «نور»   آیه ای   هست   مبین

«مشکات» در این  آیه    به  «مصباح»  قرین*

مصداق  دو  لفظ   را  در   آن    آیه     جلی

توضیح   ز    قول    مصطفی   داده     علی

کای   امت    برگزیده       فرموده      رسول

مشکات    بود     فاطمه  زهرای       بتول

مصباح     نباشند   به    غیر   از    حسنین

روشنگر   دل     فروغ    جان    پرتو  عین .

* الله نورالسموات والارض مثل نوره کمشکوه فیها مصباح المصباح/نور/آیه ی35.