در طــریق عاشقی تا آشنا با غم نباشی
آن هیولایی که در خیل بنی آدم نباشی

تا به دنبال نشاط زندگی هر سو  روانی
در حریم اهل دل بیگانه ای ، محرم نباشی

غم ، نصیب عاشقان صادق و دلهای پاک است
گرتو خواهی صدق وپاکی سعی کن بی غم نباشی

عالمی دارند رندان بلی گو با بلاها
گر تو عاری از بلایی مرد این عالم نباشی

هر کسی را بخشد از پیمانه ی غم باده ساقی
پا منه در محفل ما گر به غم مدغم نباشی

راستان محفل عرفان نمی گیرند دستت
زیر بار رنجهای زندگی تا خم نباشی

بسته راه وصل خواهی دید تا روز قیامت
گر تو با مردان عشقش همدل و همدم نباشی

لذتی دارد غم جانان ، اگر هنگام هجران
فهم این لذت کنی در وصل هم خرّم نباشی

بی تعلق گرم معراجند درویشان کویش
کوششی بنما که از این رهنوردان کم نباشی.