بر آن   سرم   که    تحمّل   کنم   مصائب را
گل     امید     دهم     خلق های    خائب را

بر آن  سرم   که  از  اندیشه های  انسانی
چراغ   راه    کنم   فکر   و    ذکر   صائب را

به   یمن    آیه ی لاتقنطوا  به  رحمت حق
امیدوار      کنم      نفس های     حائب را

کلید    باغ    بهشت  از  کلام وحی  دهم
معاشران    ز    عمق      وجود     تائب را

به   روز   واقعه   در     جمع    آرزومندان
رقیب     صبح      کنم     لیلة الرغائب را

به  جمع منتظران  با دعای عهد  و  فرج
به    فال   نیک  بگیرم   حضور   نائب را

صباح جمعه  به  فیض  دعای ندبه کنم
طلب  ز  شوق  ،  ظهور   امام  غائب را.




تاریخ : چهارشنبه 00/10/1 | 7:0 عصر | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر