خیری از روس ندیدیم  ، نه دیروز و نه امروز
شرّ محض است مراین خرس فرومایه ی کین توز

ترکمانچای و گلستان دو گواهند که منضم
شده بر روسیه از ما چه بسا خطّه ی مفروز

قصباتی همه سرسبز و دل انگیز و مصفّا
شهرهایی همه آباد و فرحبخش و دل افروز

حسن همسایگی اش نیست مرا باور و دانم
نشود باور هر مرد و زنِ  معرفت آموز

چکمه ی جنگ به پا کرد چو پوتین و به اوکراین
حمله ور شد چو به سگ توله ی باتربیتی یوز

غرب تهدیدکنان ، ناتو به شلتاق  ،  رسیدند
به   جلوداری  چند  آدمک  ناتوی   پفیوز

مکر «مکرون» نبرد راه به جایی که به هر ساز
رقصد و دایره زنگی زندش «بایدن» چلغوز

گربه رقصانی غرب است در این معرکه پیدا
بهره از هر دو طرف برده و پیوسته کند جوز

«اردوغان» نیز در این معرکه خشتک بدراند
همه دانند که از بهر چه دارد به جگر  سوز

زده داروی مخدّر  ، نکند صنعتی اش را
که در اوهام روان کرده در این جنگ قلاووز

شاد اشغالگر قدس شریف است از این وضع
که پدیدار  ز هر سو  شده با چهره ی مرموز

چرنوبیل است و خطر پشت سرش وای گرافتد
به کفی اسلحه ای چند از این قلعه ی محروز

کشتی جنگ چو شد غرق به گرداب حوادث
نیست آن وقت دگر زنده نه جاشوی و نه راموز

گر نه گندم شود از کشور روسیه و اوکراین
صادر آن گاه بسی کشور خردند که پاسوز

می شوند و به جهانی که زیان دیده از این جنگ
چه بسا قوز که ناگاه نشیند به سر قوز

سازمان ملل آن روز به خود آید اگر هست
صرفآ  امروز تماشاگر بازی بچه ی دوز

خیل آواره ز یکسوی گریبانش بگیرد
ز دگر سوی بسی ملت درمانده ی دریوز

سومین جنگ جهانی شود البته پدیدار
که در آن شرق نه فاتح بود و غرب نه پیروز

گر نگاه چپی از این طرف و آن طرف افتد
جانب کشور ایران قوی پنجه ی بهروز

شرزه شیران جوان ، زان همه بر خاک بمالند
نه که در خاک وطن ، بلکه سر مرز پک و پوز

یارب!  از نائره ی جنگ نسوزد تن ایران
که به دنیاست دل  ِ نادره کار فرح اندوز.