میروم   تا   که   به    همراه     نسیم
شاید    امروز    به       باغی    برسم
درک   هدهد      اگرم     دست    نداد
به      سراپرده ی       زاغی    برسم

***
رسته   از  فلسفه    حتی    از شعر
خسته   از   خواندن   و   از   تحقیقم
میروم     تا     که      بیابم       شاید
عاشق          خلوت            آلاچقیم

***
شهر ! ای شهر نهان گشته به دود
که    لقای     تو       عطایم  دادند
ماهی    برکه ی         کوهستانم
که   به    مرداب   تو    جایم دادند

***
شبدر و شبنم  و  آلاله  کجاست؟
بوته ای    میطلبد      پونه     دلم
قفسم   را  به    دهستان   ببرید
میکند      بونه ی     بابونه    دلم

***
شود  آیا   که  به   تکرار    رسند
قصه خوانیها     در    شبچره ها
یادشان  میزند     آتش   به  دلم
سارها  ،   قمریها    ،  زنجره ها

***
پایبند   توام  ای   شهر  و  هنوز
مانده درخاطره  تصویر ده است
همه  چیز  اینجا حتی  احساس
دود آگین  شده  در بندمه است

***
هوس  کوچ  ازین محبس   تنگ
به   تمنای    دهستان       دارم
درتوای شهرنهان گشته به دود
من  به مسخیتم    ایمان   دارم .