در    شباهنگام     نورافشانی     ماه جنون
حکم می راند به تسخیر دلم شاه جنون

می برد تا کعبه ی مقصود گامم را به پیش
یا صراط المستقیم عشق یا راه جنون

هرچه پیش آید خوش آید ذکرساقی گرنبود
تابع حیرت نمی شد جان آگاه جنون

در مسیر عاشقی آتش گلستان می شود
از نوازشهای سبز گاه و بیگاه جنون

نغمه ی میخوارگان بوده ست از روز ازل
هفت بیت دفتر دل ، شعر دلخواه جنون

توتیای چشم عقل مصلحت بین کرده اند
عشقبازان طریقت خاک درگاه جنون

در دل من شعله زاری تا قیامت روشن است
یادبود از فیض آتشباری آه جنون

می رسد تا جاه عزّت یوسف اندیشه ام
صبغه ی ذلّت ندارد خلوت چاه جنون.