حسین (ع) در دو سرا مظهر شهیدان است
به روز واقعه پیغمبر شهیدان است

به قطره قطره ی خون مقدّسش سوگند
که در بهشت گل باور شهیدان است

همین نه روح نماز است و رونق محراب
که قدر و آبروی منبر شهیدان است

از آن تلاوت قرآن کند به نیزه سرش
که بر سریر شرف افسر شهیدان است

به سیّدالشهدا شد ملقّب از آن رو
که همچو حمزه سر و سرور شهیدان است

به شاخه شاخه ی طوبی و سدره در پرواز
هزار جنّت و بال و پر شهیدان است

علی اکبرش آرام جان  ، علی اصغر
به خون شکفته گل پرپر شهیدان است

فدای ساقی بزم وفای او عباس
که با شکوه یل سنگر شهیدان است

هر آن که گریه کند بر مصائبش ، فردا
به پیشگاه خدا یاور شهیدان است

دهد به دنیی و عقبا مراد او را حق
که گر شهید نه ، یاد آور شهیدان است

مدام شرب طهورش به جام خواهد بود
همان که ریخته در ساغر شهیدان است

قسم به زمزم و تسنیم و سلسبیل  بهشت
حسین (ع) نور خدا کوثر شهیدان است.