آمد    دوباره   ماه  محرّم   که    بی قرار
در   ماتم    حسین   دل   داغدار ماست

همچون  بنات نعش ،  پراکنده نیستیم
«حبّ الحسین یجمعنا» تا شعار ماست
***

یاران   که     به  کربلا   مشرّف   بودند
سوغات     ز   بین الحرمین      آوردند

یعنی     که    برای     دردها    درمانی
شایسته   چو    تربت حسین  آوردند
***

ای   فروغ   مهر    جاوید   ولایت   یا حسین
تا    ابد   روشنگر    راه     هدایت یا حسین

کربلا   در   هر  قدم  از  جانفشانی های تو
مقتل  و  تاریخ   را   دارد حکایت یا حسین

گاه    آغاز    سفر   تا    در   مغاک   قتلگاه
از    خدایت    بود   ابراز رضایت یا حسین

در مصاف   دشمنان   بودند  همرزمان تو
یک به یک مصداق اخلاص ودرایت یاحسین

بود اباالفضل علمدار تو را شرم حضور
کودکان را شدچو نومیداز سقایت یاحسین

بانوان و کودکان را غیر زینب کس نبود
تا کند بعد از پرستاری ، حمایت یا حسین

در مسیر کربلا تا کوفه رأست روی نی
هم قرائت کرد و هم تبیین آیت یا حسین

بود در حقّ تو و اصحاب در عصر عطش
دشمن بی شرم را اوج جنایت یا حسین

زان همه بیداد در حقّ تو و اهل حرم
هست حیران عقل ارباب روایت یا حسین

ترسم از عفو الهی کس نگردد بهره مند
گرکنی درمحشراز امّت شکایت یا حسین

راه ها تا منزل مقصودمان مسدود بود
گر نبودی رهبر ما با عنایت یا حسین

هست تاریخ بشر شرمنده تا یوم نشور
زان همه بیداد و ظلم بی نهایت یا حسین

گر سعادتمند جاویدیم زان باشد که کرد
در دل ما شعله ی عشقت سرایت یا حسین

«خوش عمل» راافتخاراین بس که گویدروزوشب
با دو چشم تر ، سر و جانم فدایت یا حسین.