مادر  دوباره رخت عزا کرد بر تنش
ایران به خون نشست و دلم سوگوار شد

گلهای پرپرند در آغوش موجها
ای وای باز رنگ خزانم بهار شد

هر روز روز حادثه هر ماه ماه رنج
پیوسته غم به گرده ی ایران سوار شد

پایان این مصائب و این رنجها کجاست؟
هر لحظه سروها هدف انفجار شد

چشمی که بود چشمه ی انوار سرمدی
در گردباد حادثه ها پر غبار شد

آتش گرفته است سراپای کشورم
زین داغها که در دل او بیشمار شد.