خسته   از     روز مرگی هایم   پر و بال      تحولم    بدهید

روزگارم   چه    تلخ  می گذرد شوروحال    تغزلم    بدهید

ببریدم    طواف   میکده ها که  دلم  تنگ شد برای     خدا

بنشانید   پیش  مغبچه ها پیچ و تابی به     کاکلم   بدهید

چه خوش افتاده درطواف سحراستلام خمم به جای حجر

زمزمم باده ی   طهور   اثر بی خود از خود تعادلم  بدهید

رمضان  است   حج  نیکویم   جای  لبیک      ربنا     گویم

خانه  بگذاشتم     خدا    جویم برگ و بار    نکاملم  بدهید

خسته وتشنه می نوردم راه بادلی تنگ وبا غمی جانکاه

باده ی   «یا وجیها عندالله» از     سبوی    توسلم بدهید

کوه  دردم   ولی   پر کاهم  ای    ولی نعمتان   همراهم

من  بهارازشما نمی خواهم لااقل شاخه ای گلم  بدهید.