باید که به دل عشق چو من داشته باشی
تا  بخت  خوش  دیده شدن داشته باشی

پروانه ی   وصل   تو  رسد  از در  و دیوار
چون شمع اگر شعله به تن داشته باشی

درخلوت میخانه غریب است که خاموش
بنشینی و صد سینه سخن داشته باشی

بی جلوه ی ساقی اگرت نغمه به لبهاست
بلبل  نه ای  و  خوی  زغن داشته باشی

حسن تو به اندازه ی عشق است پدیدار
البته   اگر   خلق   حسن  داشته باشی

گر  آه  تو  را  ناله  به   سودا  نشود  یار
کی  بهره ای از  درد  کهن  داشته باشی

بیهوده مزن این درو آن درکه دراین شهر
گورت  نبود  تا  که   کفن داشته باشی.