ای که  دائم  دیگر  آزاری   و   خویش  آزار  نه
چشم  سر  بیدار داری  , چشم دل  بیدار  نه

با  رقیبم   می کشی قلیان به قهوه خانه ها
با   من   بیچاره    حتی    یک  نخ   سیگار نه

تا نبیند کس رخت را ،بسته ای چندین نقاب
پشته ی کوهان  نمایت   را  ولی   شلوار نه

می روی درجمع بدکاران و جولان می دهی
نوبت  من  چون  که   آمد در پس دیوار نه

رقص ها  در جمع  با  هر  ساز ناکوکت بود
در  کنار  من  به   آهنگ   خوش   گیتار نه

می دهی  پیوسته  بر هر  آدم ناجور  لیک
بوسه ای  از  گونه ات ،  نذر من  بیمار نه

دیگران را می کنی تیمارو می بخشی صله
بخت با  من یار چون  شد غیر  زهرمار نه

تاج گل بر  سر   نهی  آن را که گوید ناسزا
خوار می خواهی مرا  ، اما گل بی خار نه

می روی دنبال هر مرد خشن با یک ریال
من  که  با نرمی  نثارت می کنم دینار نه

می خوری فالوده باهرمفلس بی کاره ای
با  من  خر پول  صاحب منصب  معمار نه

خفته ای در خانه ی هررندصبح وظهروشام
لحظه ای   در  خانقاه   شیخ  نیکوکار نه

رفتم از پیش  تو و دیدار ما در روز حشر
همجوار حور و غلمان  کاسب دیندار نه .