بیزارم   از     بهار      و       ترنّمهاش

این    برّه ی   پِهن زده  بر سمهاش

گل  نیست  هدیه ای زبهشت  آنک

کفتار خنده ای    است  تبسمهاش

بر  چهره ی    زمین  دملی  چرکین

بهبود      نامده    به     تراخمهاش

بلبل      کلاغ     شوم      ملال  آور

افزوده    بر   نعیق  و  تزاحمهاش

از    گنده پیر  باده فروشم نیست

غیر  از شرنگ حاصلی ازخمهاش

من   جلوه ی    نگار نمی خواهم

پاییزی ام         بهار  نمی خواهم...