دوش  در   دخمه ی   ما    صحبت   ارعاب   تو بود

تا   دل  شب   سخن  از   نحوه ی   ارهاب   تو بود

توی   قنداقه   به   خمیــــازه   سلاح     کمـــــــری

با   صدا خفــــــــه کنی    واله    و   بی تاب تو بود

آمر   و   عامل   و   آقــــــــــــای      خشونت پـرداز

همه   بودند   و   سخن   بر  سر      پرتاب   تو بود

گوش   تا  گوش سرش را  چو یکی دسته ی گل

کند  باید    ز  تن  ... این  ایده ی    قصاب   تو بود

دیگری  گفت  که  این طرز   ترور کهنه شده ست

نظر   وی  به  خفه  کردن  در    خواب      تو  بود

دیگری    پیشنهادش      « تــــــــــرور شخصیت »

بود  و   کل   هدفش    ریختــــــــن  آب     تو بود

یک  نفر نیز   که یک    گوشه   پژوهش می کرد

پی   اسنــــاد  لجن مالــــــــــی  اعقاب    تو بـود

پرورش یافته ی   مکتب    «پوپر»  بوده ســــــت

گفت  این  نکته یکی مرد   که  زاصحاب  تو بـود

ملحد  و  مفسد فی الارض  و    محارب    مرتد

همه  در   دوسیه ی   کنیه و   القاب    تو بــود

سکولاریست یکی  خواند و    یکی صهیونیست

آخرش   هم نشد افشا چه کس   ارباب تو بود

«شاطر»این گفته نه طنزست ونه جدونه جدید

سست نظمی است که ویرانگر اعصاب تو بود.