دولت «تدبیر و امید» در اقدامی شگفت آور بیمه ی تامین اجتماعی بیش از شش هزار نفر هنرمند - شاعر و روزنامه نگار را-که بنده هم جزو آنانم- قطع کرد!اکنون من ِدردمند که دفترچه ی بیمه ام مهراعتبار ندارد اگر سر و کارم به بیمارستان بیفتد-که با وضعیت جسمی ام بعید نیست-مجبورم یا تمام هزینه ها را بپردازم که ندارم و یا تسلیم مرگ شوم.فاعتبروا یا اولی الابصار...

دولت  ارجمند   روحــــــــــــــــــــانی

که ز جان می کنند تقـــــــــــــدیرش

با کلید  آمد و به  مردم گفــــــــــت :

این چو شیر است و قفل نخجیرش

صبر  کن   تا  کمی بچــــــــــرخانـم

توی  سوراخ   تنگ  و    دلگیــرش

تا  ببینی  که   شاکلید  حســـــــن

تا کجاهاست   حسن  تاثیـــــــرش

چون  به  ماتحت  قفل  کـــرد فرو

ناگهان   شاکلید   بـــــــی پیــرش

نعره  زد  قفل و شـاکلیدشکست

پیرو  سرنوشت   و  تقـــــــدیرش

چو  کلیدی  شکست  اندر  قفل

نتوان  کرد  بــــاز  تعمیــــــــــرش

خفته ای چون به خانه  بر  پهلو

راست شو  با  لگد   بزن  زیرش

***

به جز  این  گفته  بود این دولت

ضمن  برنامه ها  و  تفسیــرش

که  منم   دولت  امید  و    بود

حسن  تدبیر  کلک  تقریـــــرش

گشت  اوّل   نصیب  اهل هنر

برکات   امید   و  تدبیــــــــرش

قطع  شد   بیمه ی  هنرمندان

بی  که  افتد  محاق  تاخیرش

هیچ کس   هم نگفت از  وزرا

کاین جماعت چه بودتقصیرش

که چنین می زنندازپس وپیش

پنجه بوکس و چماق وزنجیرش

یا  چرا  حد  بر او  شود  جاری

یا  چرا  می کنند   تعـــــزیرش

ترسم آن است عنقریب کننـــد

مفتی شهـــــر نیــــز تکفیــرش

مال  مردم  مگر ببرد و  بخورد

که نصیب است زخم شمشیرش

نکند  کاین شکنجه های عجیب

هست پاداش و اجر  تنویرش ؟

گر چه فرموده اند اهـــل نظـــر

نتــــواند کسی خــــورد ک .....

الغرض وعده ها  که  می دادند

همه  بر باد رفت و تصویـــرش

مانده در یادها   چو   رویــاها

که به جز مرگ نیست تعبیرش

ما جماعت که   صاحب هنریم

دردمند و همیشه   دربدریـــم

پسرانیم   از   پی   پـــــــدران

نردبان   ترقّی  دگــــــــــــــران

ختم  کردم سخن بدین منوال

نکندکس به «خوش عمل»اشکال

که  مدال   سخنــــــوری  دارد

اختیارات  شـــــــاعری     دارد.