گـــر یـک شکم  ای پسر خورم  ماهی

هـــرگز   نــکنم  تمنّــــی  شــــاهـــــی

فسفر کـــه  یکی است  عنصـــر نافع

جـــا  کـرده  درون  کلّــــه ی مــــاهی

رشتی کــــه  خورد نپخته  یا  پختـــه

شهره ست به درک وهوش وآگاهی

دلـــدار و شجاع  و  کامـــل و مفضال

هشیار  و فهیم  و  عـــاقل و  داهی

خاکـــی  بچـــگان   زبـــــده ی دوران

کـــردند  از  آبـــــزی   هـــــواخواهی

مـاهی چـوخوری رخت شود گلگون

خاصه که  ز  گشنگی بود کـــاهــی

در خـوردن آن تـو را پزشک  آمـــــــر

وانگاه  تو  بـــر  خلاف  او  نـــاهـــی

هرجـــا  که چـــلوبه ماهی آرستــه

اندر  طلبش  مکن  تو  کــوتـــاهـی

بفرست بـــرای  من  ز  مطبخ   در

ای  جان  پـــدر اگر  نمی خواهـی

من  مـــایلم و تو  کـرده  استکراه

من  طالبم و تو بـوده  اکـــــراهی

تا  چند  ز  خوردنش  ابا  کـــردن

وز جسم و روان محترم  کــاهی

یک قلیه از آن به زعفران مدغم

بهتـــر  ز  کباب  کفتـــر چــــاهی

البتـــه  اگر  کنـــار  آن  بـــاشــد

نارنج  و پیـــاز بچّـــه  و  شاهی

بهر  طلبش  به هر چه  دریابار

باقایق  و  تور می شوم راهی

هر نکته به وصف  او کنم از بر

گر درج لوموند  بود و  آساهی

تصویر  ویم به قاب دل  پنهان

چون عکس پریوشان درگاهی

گر درک کند، به جای کادیلاک

یا بنز ، هر آنچه مرد  بنگـاهی

ترتیب  دهـد  از  او نمایشگاه

روگــردان  از  مشاغل واهی

تا هست حلال شاکرو چاکـــر

تاهست حرام مخطی وساهی

«شاطر»چو خوراک ماهیم باشد

هرگز  نکنم  تمنّـــی   شاهــی.