من حقیقت را در برگ درختان دیدم

من حقیقت را

هنگام عروج گل سرخ

در غزلواره ی یک شبنم تنها خواندم

من حقیقت را با هر تپش نبض نسیم

و تنفسهای بکر سحر

از پس مردمک چشم خروسی دیذم

من حقیقت را

از پس پنجره ای بی شیشه

که افق را در خود می پیچید

من حقیقت را

درگردش قویی بر آب...

من حقیقت را با پاکی ها می سنجم.