خستــــه از روزمـــــرّگــــی هایم ، پـــر و بـــــال تحولم بدهید

روزگارم چــــه سخت می گذرد ، شـــور و حـال تغزلم بدهید

ببریـــــــدم طــــواف میکــده ها ، که دلم تنگ شد برای خــدا

بنشانید پیش مغبچـــه ها ، پیـــچ و تـــــابـی به کاکلم بدهید

چه خوش افتاده درطواف سحر ،استلام خمم به جای حجر

زمزمم بــــاده ی طهور اثـــر ، بی خود از خود تعادلم بدهید

رمضـــــان است حجّ نیکویم ، جای «لبّیک» ، «ربّنا» گویـــم

خــانـــه بگذاشتم ، خــــــــدا جویم ، برگ و بار تکاملم بدهید

خسته و تشنه مینوردم  راه ، بادلی تنگ وباغمی جانکاه

بـــــاده ی «یا وجیها عندالله» ، از سبــــــوی توسلم بدهید

کوه دردم ولی پــــر کاهم ، ای ولـــی نعمتان همـــراهــــم

من بهار از شما نمی خواهم ، لا اقل شاخه ای گلم بدهید.