...عقل بـــایــد تـــا تـــو را رهبــــر شود

قبــــل از آنــی کـــه ز دستت در شود

هر که برد از عقل خود سود ای فتی

کـــی کنـــد در دهــــــر طغیان و خطا؟

گفت مولانا علـی (ع) در بـــاب عقـــل

نکته ای زیبــــا کـه می آید به نقـــــل

عقـــل داد ایزد که تا از هر چه شـــر

خویش را سازی رهـا هــان ای بشر

عقــــل را بـــــا چشم توفیری عظیم

هست و می فهمد مراین مرد حکیم

چشم ، صاحب عقــــل را گوید دروغ

عقــــل می بخشد بـــه جان او فروغ

چشم بگـــذار و به عقلت کن نگـــــه

«لا یغّش العقـــل من استنصحــــه»

«لاغنی کالعقـــــل» اگر داری قبول

کی شوی از فقــــر دنیائی ملـــول؟...