(1)

پیر ما رو به قبله می مویید:

جای دندان عقل در دهنم

کاش دندان عشق می رویید

(2)

در تنگنای حوصله ای مخدوش

می خواستم ... دریغ نصیبم نیست

یک آسمان پرنده ی بازیگوش

(3)

ای نام تو و یاد توام روحنواز

وقتی که بمیرم و تو آیی به نماز

من خفته ، تو ایستاده ؟ این بی ادبی ست

(4)

دم دروازه ی شهری که در آن

کور حاکم شده بود

مرگ با عینک دودیش مزاحم شده بود

(5)

گفت ابراهیم را پروردگار:

ای خلیل از «سر بریدن» در گذر

«دل بریدن» بود ما را در نظر....