در   جبهه های   رهایی       سرمست     پیمانه ی دل

سنگر به سنگر   سرودی      شعر        غریبانه ی دل

دل   دادی  و   جان  گرفتی   صهبای عرفان    گرفتی

آن دم  که     فرمان  گرفتی از پیر      فرزانه ی   دل

در   هر  نمازی  که بردی     بر   طاق ابروی    جانان

رکعت  به  رکعت  شنیدی   گلبانگ  مستانه ی  دل

در  بزمگاه   شهودت      بر  گرد    شمع    وجودت

بال  رهایی   گشودت     گلچرخ    پروانه ی    دل

در   گلشن   حق پرستی  اول بت «من» شکستی

وز   لاله    احرام    بستی    گرد  حرمخانه ی دل

چون  راه   وحدت سپردی سودا به  کثرت  نبردی

وز   لوح  خاطر    ستردی  افسون افسانه ی دل

تا   قبله ی  حضرت  گل   رفتی  به  نور     توکل

آتش   زدی  در   تعقل      همپای  دیوانه ی دل

هم   زمزمی  هم صفایی هم مروه ای هم منایی

آیینه ی    کربلایی   ای   روح     دردانه ی  دل .