مــــا ســــــواران شهــــر گمشده ایم

تکیـــــــه داده بـــه هـــــم چو تنهایان

نـــه امیـــــدی ، نـــــــه هیـــچ آوایـی

نرسیــــده بــــــه نقطـــــــــه ی پایان

***

شکلهایـی کــــه فـــــاقـــــد حجمند

رنگهــــایی کــــــه رنگشــــــان نبود

مـــردهـــایـــی همــــــاره پـوشالی

کــــه بــــــه غیـر از درنگشان نبـود

***

آه ای راهیـــــــان رفتــه بــــه پیش

آنســـوی مرزهــای بودن چیست؟

زادن و مــــــرگ اگـــــــر دری دارد

هدف ازبستن و گشودن چیست؟

***

مــــا ســـــواران شهـــر خاموشیم

راه گـــــم کــردگـان بـــــــی رهوار

دستمان بستـــه ، پایمـــان در گل

چشمهامان ولـــی ستــاره شمار

***

ای شما بـــا نواختــران همدوش

کهکشان پـــوی و آسمــــان پیما

بـــــر فــــــراز سیاهچـــــال زمین

هست آیـــــــــا نگاهتــــان بر ما؟

***

شکل بی حجم ورنگ بی رنگیم

مثل اشبــــــاح غــــارها موهــوم

قرنهـــــا رفــــت و قرنهــــــا آمـد

ما ولی از ستــــاره ها محــروم

***

آه ای راهیـــان رفتـــه بـه پیش

پشت این باژگــونه آیا چیست؟

با شما هرچــه روشنی همراه

جز سکوتی سیاه با ما نیست

***

شکل بی حجم ورنگ بی رنگیم

خسته ، درمانده ،راه گم کــرده

آه ای راهیـــان رفتـــــه به پیش

چه خبرهاست پشت آن پرده؟!