خـــــراب از میگســـاری هـــای نامحـــــــدودم این شبها

بـــــزن مطـرب که سرمسـت از نـــوای رودم این شبها

عجــب حـــال خوشــی دارم کــه در پیمـانـــــه پیمایی

مسیــــر کعبـــه ی مقصــــــــود را پیمــــودم این شبها

به مستـــی ذکـــــر یـا سبّــوح و یا قـــدّوس می گویم

که محکم تر شــــود عهـــــد مــن و معبودم این شبها

گهــی خندان ز بوی می ، گهـی نالان ز سوز نی

کجا یک لحظـــه از تسبیـــح غافـــــل بودم این شبها؟

به مـــی سجّــــاده رنگیــن کردنـم شوری دگر دارد

که با هرسجـــده بـــر سرمستی ام افزودم این شبها

دعــــایــــم در هـــــوای استجابـت نـــــــوربــــــار آمد

که دست افشان به هر بزمی شراب آلودم این شبها

بــه محـــــراب دعــــا خـــوش می نمایـد پرتوافشانی

درخشان تر ز خورشیـــد اختـر مسعــودم این شبها

در مسجـــد بـه رویــم بست وقتــــــی زاهد خودبین

کلیــد از مــی به دست آوردم و بگشودم این شبها

بیــا ای ساقـــی و تطهیـــــر کـن از آب آتشگــــون

قســـم بر آیـــــه ی تطهـیــــر تار و پودم این شبها

ز سکــر بـــاده ی توحیـــد بود از ســــاغر وحدت

رهایی گـــر ز کثــرت یافتـــــم ، آسودم این شبها.