ز خصـــم تــــا کــه ببنــدی زبـــان پــــر گله را

اقامــه کــن همــه شـب تـا به صبـح نافله را

از ایـــن جماعـــت پــــرگـــوی مدعــی نرسد

کسی به خیر ، که سـر می برند حوصله را

به شــان پنــج تـــن آورد جبرئیــــل از عرش

شگفـــت آیـــــــه ی قرآنـــــــی مبـــاهلـه را

مسیــح بـــود تــــو گویـــی کـه بـا حواریّون

رسیــــده بــــود کـــه پایان دهـد مجادله را

به شــــرح واقعـــه عهدیــن را کنـد تفسیر

کسی که می شکند بندهـای سلسله را

کسی که آیت عشقست وعقل ومیفهمد

ورای علـــــم لـــدنّــــی علــــوم حاصله را

علی و فاطمه همراه با حسین و حسن

چهــــار نـــــور از انـــــــوار نــاب کامله را

روانه کـــرد به محـــراب تا که بشناسند

چهــــار رکــــن نمــــــاز نبـــی و عائله را

رهـــا کن این همـه دلداده را ز دلتنگی

ببین اسیــــر نگاهـــت هـــــزار قافله را.