ســـالهـــا خـــوانــده ام نمـــاز اما

طبـــق عادت ، ز فــرط استیصال

همه از تـــرس اینکــــه سد نشود

راههـــــای رسیــــدنم بــــه نوال

رکعتــــی از نمـــــازهــــام نبـود

عاشقانه ، دلی ، به قصد وصال

هـــر عبـــادت به شرط مزد مرا

بــــود در پیشـگاه حــــق متعال

در قیــــام و قعـــود پی در پی

طلبیــــدم ازو جـــلال و جـــمال

هــم از او خواستـم به تعقیبات

که فزونتــــر شـــود مرا اموال

من و اعضای خانـواده ی من

دور باشیــــــم از نـزول زوال

شوک شک کی اجازه داد مرا

که ز راه یقیـن رسم به کمال

بارها دیـــده ام به وقت قنوت

روی انگشتهــای شبه زغال

بنشستند و سخره ام کردند

مرغکانی رمـــوک و آتشبال

با حضوردلم یکی می گفت:

ای زیانکـار آب در غـــربال

لعن حــق بر تو و عبادت تو

لقلقکهــــــای طبق عادت تو.