نعره می کشد پلنگ

رو  به   ماه

بر ستیغ قله ی سیاه

***

با دل هزار پاره ی پلنگ

-این همیشه ماه عاشق زمین-

هیچکس کلام عاشقانه ای نگفت

هیچکس ترانه ای نخواند

ماه

-این پلنگ پیر آسمان-

سکوت کرد

***

مسخ شد زمین

محو شد زمان

در تلاقی شکوه نعره ی پلنگ

با تلالوی شهاب ثاقبی که نیزه وار

از دل سیاه ابرها و شب عبور کرد

***

آسمان شب

این هماره معظم هراسناک

در سیاهچاله های متصل به ویل

با پلنگ و ماه و ابر و کوه

خاطرات صبح بینگ بنگ را مرور کرد

***

نعره ی پلنگ

-ماه عاشق زمین-

این فسانه در فسانه پر شکوه و سهمگین

از طلوع صبح بینگ بنگ

تا غروب سربی اذالبحارفجرت

در دقیقه های اضطراب کوه

قصه از هزاره های دور کرد.