*اشاره

در اولین سالروز ارتحال حضرت امام خمینی (رض) مثنوی موشّحی سرودم که امروز به مناسبت بیست و هفتمین سالگرد رحلت آن خلاصه ی همه ی خوبیها در این پایگاه تقدیم می کنم.شایان ذکر اینکه با به هم پیوستن حروف اول مصراعهای اول این شعر «سال امام خمینی» به دست می آید:

ســر زد از پشت کــوه تا خورشید

علـم افراشـــت در عـــزا خورشید

اشـک از دیــدگــــان مــــــاه چکید

مـــاه سـوگ و عــــزا ز راه رسید

لحظه ها لحظه های ماتمزاست

سالـــروز غــــروب روح خداست

ای به دلهای خسته نـور حیات

آفتــابــی تـریــن حضـــور حیات

مهـــر عــالـــــم فـــــروز آزادی

نـــــام تــــــو نـــــام روز آزادی

آب و آیینــــه وام دار تـــوانــد

بی حضـور تو سوگوار تـوانـد

مــا و شـــام جدایی تو هنوز

می گدازیـــم در قلمــرو روز

خــم از آن قامت صنوبر شد

که به سوگ توخاک برسرشد

ما نمی خواستیم اماهست

یادبود فـــــراق با ما هست

یــادبــود فــراق داغ دلست

گرچه تلخست چلچراغ دلست

نیستی گرچه یادگارتو هست

نام تو،باغ تو،بهار تو هست

یاخمینی توماه وخورشیدی

که برای همیشـــه جاویدی.