خـــــــــراب از میــگســــاریهـــــــــای نامحـــدودم این شبها

بــــزن مطـــــرب کــه سرمســــت از نوای رودم این شبها

به مستــی ذکر «یاسبّــــــوح و یاقـــــــدّوس» می گویم

که محکمتــــــر شـــود عهـــد مـــــن و معبودم این شبها

عجــــب حــال خوشی دارم کـــــه در پیمـــانـــه پیمایی

مسیــــر کعبــــه ی مقصـــــود را پیمـــــودم ایــن شبها

بـــه مــــی سجّـــاده رنگیـــن کردنم شــوری دگر دارد

که با هـــــر سجده بر سرمستی ام افزودم این شبها

دعـــایــــم در هــــــوای استجــــابـــــت نـــــوربــــار آمد

که دست افشان به هر بزمی شراب آلودم این شبها

به محــــراب دعـــــا خــــوش می نماید پرتو افشانی

درخشانتر ز خورشیــــد اختــــــر مسعودم این شبها

گهی خنـــدان ز بــــوی می ، گهی نالان ز سـوز نی

کجا یک لحظه از تسبیــــح ، غافل بودم این شبها؟!

درِ مسجـــد به رویـــم بست وقتی زاهــــد خودبین

کلید از می به دست آوردم و بگشودم این شبها!

بیـــــا ای ســـاقـــی و تطهیـــر کـن از آب آتشگون

قســـم بر آیـــه ی تطهیــــر ، تار و پودم این شبها

ز سکـــر بـــاده ی توحیـــــد بود از ساغـر وحدت

رهایــی گر ز کثــــــرت یافتم ، آسودم این شبها.