منـــــم آن شــاعـــر شیــــدا کـــه جایی

بــــه شــورافزایـی خـــــود کس ندیدم

محبــت هــــرچـــه کـــردم بیــش ، اما

بـــــه جــــز نــامـهــربانـــی بس ندیدم

به گلزاری که جوشاـجوش گلهاست

بـه جـــز بیـــداد خـــار و خــس ندیدم

در ایـــن دشــت چکــاوک یــــــار درنا

بــه غیــر از بــاشـــه و کرکس ندیدم

بـــه ماتمخـــانـــه ی غمهـــای دیرین

حضـــــور شــــادی نـــــــورس ندیدم

شب و روز از ورای پـــرده ی اشک

جــز انـــدوهـــان پیش و پس ندیدم

بــــه استقبـــــال دردی روی دردم

روم جایـــی کـــه دیگـــــر بر نگردم.