ای عشق ِ تازه آمده   در   تار  و  پود من
پر نور   باد   از   تو     سرای    وجود من

من دلخوشم   به   نائره ای   از حضور تو
بی آتشست گرچه دراین عشق دود من

بی   ردّ پای     زمزمه ی   عاشقانه ای
در    سیر   قهقراست  مجال صعود من

یلداشبی که خاطره ها باتو جانفزاست
ای کاش  در محاق شود  صبح زود من

روزی که   بی نبود   تو  آغاز می شود
یک طنز در نهایت  تلخی است بود من

در جمع عاشقان فدایی یکی کجاست
تا   با فراز خویش   نخواهد   فرود من

غیر از دل شکسته و جز چشم اشکبار
در دادگاه عشق نباشد   شهود  من

با سایه هم   تو را   نتوانم  به راه دید
این است   از نتایج   طبع حسود من.