افتاده  نفس   به   شماره     بگشای       پنجره ها  را

باشد   که   دوباره    ببینم       پرواز       زنجره ها   را

من اینسوی باغ و تو  آنسو این شیوه روندفراق است

دیوار   فاصله   بردار  بشکن بشکن       هره ها     را

در     خشکسال    محبت    هنگام       زوال    محبت

با    واژه   واژه   بسازیم   تصویر       خاطره ها   را

ای    نام   رسای   رهایی   خنجر    به دلم ز جدایی

باید   به   غزل   برسانیم     خاموشی  حنجره ها را

خورشید حقیقت و ایمان آویزه ی طاق یقین   است

با   دیده ی   باور    خود   بین تسلیم شب پره ها را

دشمن  به  خیال تباهش بالیده که ناصر   حق است

دیدی  بطلب  بشناسیم از هر سره  ناسره ها    را.