گیرم   به جهان    موضع شفّاف نداری
از چیست    که آیین? دل ، صاف نداری؟

با   شهپر    سیمرغ خیالات   مزن بال
با خویش   نشانی    اگر از قاف نداری

اجحاف مکن درحق کس ای شده کاسب
یک ذرّه چو خود طاقت اجحاف نداری

دانی ز چه از سفر? نانت برکت رفت؟
در داد و ستد چون که تو انصاف نداری

در جامعه گر شر نشوی پیشکشت باد
گر کار   به   خیریّه   و     اوقاف نداری

مجذوب جناحین مشو از چپ و ازراست
بر علم سیاست اگر اشراف نداری

از عدل و مساوات زنی دم همه دم لیک
گر کشف شود ، با همه اوصاف نداری

صد جزوه نوشتی همه در باب قناعت
پرهیز ولی خویش از اسراف نداری

با قدرت حاکم سخنی گفت به رؤیا
«شاطر»که از او یاد یکی لاف نداری:

گر حکم شود مست بگیرند در این شهر
هشیار یکی در همه اکناف نداری

تحکیم اگرخواهی و تثبیت محال است
با خویش اگر یک دو سه سوفاف نداری!

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

«شاطر حسین» نام مستعار من در شعر طنز است و تحت این نام سالها شعرهای طنزم در مجلات گل آقا (که عضور تحریریه اش هم بودم) منتشر شد....یاد باد آن روزگاران...