از   من    به    تو    توصیه    پسر جان   گرامی
می کوش که همچـــون پـــدر خویش خلف شی

خواهی   تو    اگر   قـدر   به   هر  صدر   ببینی
با   مردم   بی  مایه    مبادا    که    طرف شی

گر  درّ دری  هم  بشـــوی  مصلحت  این  است
پوشیده   از  اغیار   نهان   کنج    صدف   شی

ای  چهره ی  زیبای  تو   چون   مـاه  درخشان
مغرور    مشو      ور نه   گرفتار    کلف   شی

پرداختی از بس به شکم  تــرس من این است
کز   فرط   طمع    در   صف  ارزاق   تلف شی

در   آتش  شهوت  که  تو خود    هیزم    آنی
بهتر  که  بسوزی   ،  نه  که با تیر هدف شی

گر    کوس   حریری     بزنی     بر   سر بازار
نفرین  کنمت  تا   که   کنف همچو کنف شی

یا     این   که   بتر از  بز اخفش   به    بیابان
گرگ  ار نکند  قصد  تو  ، بی آب و علف شی

رو   مسخرگی پیشه کن  و   مطربی     آموز
تا    ناخلفی   زبده     چو     آباء سلف شی

اکنون   که   بهاران شده نزدیک چه نیکوست
بی دغدغه شادی کنی و جفت شعف شی

می خواستمت     پیرو      سادات   رئیسی
افسوس    که     دنباله رو     شیخ بنفشی

پیراهن   عثمان   نکنی   شعر   من  ،  امّید
در   زمره ی  زوّار    علی  شاه نجف   شی.