عید نوروز به راه است و رسد تیز چو آهوی"شده رسته و بازار پر از داد و هیاهوی"همه مردم ایران به تکاپوی"به هر برزن و هر کوچه و هر کوی"نظر چون کنی از هر جهت و سوی"ببینی همه در آمد و رفتند و تک و پوی"چه پیر و چه جوان وچه میانسال.

همه شاد و همه خنده به لب منتظر ساعت تحویل"مدارس شده تعطیل"خریده ست یکی ماهی و مرغ و دگری میوه و شیرینی و آجیل"نهان کرده به صندوق و به زنبیل"که بیرون نجهد از سبدش ماهی و مرغش نزند بال.

گروهی که ندارند چو من مال فراوان"که بگیرند ز بازار گز و پسته و سوهان"بیارند برای زن و فرزند لباس و نو و پوشند به آنان"تماشاگر این صحنه به کویند و خیابان"یکی می کند اندیشه که بیرون رود از شهر و نهد سر به بیابان"یکی نیز دراین فکر که از بام کند پرت خودش را و شود راحت از این وضع و از این حال.

چه گویم من از آن قشر که آسیب پذیر است"نه ارث پدری دارد و نه باغ و زمین بلکه فقیر است"غذایش همه اوقات شب و روز اگر یافت شود نان و پنیر است"اتاقش همه مفروش نه از قالی کرمان و نه موکت که حصیر است"به چنگال یکی دیو ابر قدرت بی پیر که فقر است اسیر است"نه دارای مقام است و نه عنوان و نه اقبال.

گروهی دگر اما که اقلیت جمعیت مایند"همه صاحب ویلا و زمین خودرو پر ارج و بهایند"ز چنگال غم و غصه و اندوه رهایند"به شرکت همگی صاحب عنوان و مقامات کذایند"به تجریش و به دروس و شمیران همگی مالک ویلای گرانقیمت انگشت نمایند"طلاها که پس انداز نمایند"اگر وزن کنی هست به کیلو نه به مثقال.

به هر حالت و هر حال"شب عید ز راه آید و این گونه سخن گفتن ما نیست خوشایند"سخن باید از آن نوع بگوییم که بر لب بنشاند گل لبخند"به کام همه شیرین چو عسل باشد و چون شکر و چون قند"گرفتم که یکی این شب عیدی به دو صد حیله و ترفند"کلاه از سر  ما برد و دو گوش از تن ما کند"نباید بر خواننده ی آثار نماییم نک و نال.

به هر حالت و هر حال"شب عید ز راه آید و باید که بگوییم و بخندیم"ره غصه و اندوه به لبخند ببندیم"خدا را به همه حال سپاسی بگزاریم که در راه کسی چاه نکندیم"به کام همه چون شکر و قندیم"اگر ساکن تهران و قم و رشت و مرندیم"کنیم آرزو از بهر همه احسن احوال.

به هر حالت و هر حال"شب عید ز راه آید و و تبریک"بگوییم به هم راه چه دور است و چه نزدیک"بخواهیم برای همه از مرد و زن و پیر و جوان روز خوش و نیک"ز شادی بفشانیم گل و نور به هر کلبه ی تاریک"بپوشیم لباسی که تمیز است و به ظاهر نه اگر شیک"بگوییم به آوای رسا شاد بمانید"نه این ماه و نه امسال که هر سال.