دلــــم آشفتــــه ی شیـــریــــن ملالی است

که با تلخـــاب عشقش شور و حالی است

بــــه زنگــارش مبیــــــن ، زنهـــــار ، زنهــــار

کـــه ایــــن آیینــــه ، خاکستــر وبالی است

فــــــرازی را نـــــــدارد چشـــــــــم پـــــرواز

بـــــداختر اخگـــــــر مــــوهــــوم بالی است

گهــــی بر شعلـــه ی آهـی سپندی است

زمــــانــــی تشنگـــی هـــــا را زلالی است

ورا بـــا مــــن نـــــه ضــــرب آهنـــگ قهری

مــــرا بــــا او نـــــه ســودای جدالی است

بــه دام افتــــاده سیمرغی است در قاف

همــــه دنیـــــای او حـالـی و خـالی است

شگفتـــــا طـــرفـــــه پیــــــر طفـــل خویـم

طفیــــل آرزوهــــــــــــای محــــالــی است

گــــر افلاطــــون اوّل نیســـت از چیســت

نشستـــه بــــر خُـم خون دیرسالی است

اگـــر چــــه ســـوختــــن را آزمـــوده ست

صنـــوبـــر میوه ی هـر فصـل کالی است

دوبیتـــی های اشکــــــم شــــاهــــد آنک

که موزون نغمه ای ، نـازک خیالی است

مـــن و او را بـــه خـــود گــــر وا گــذارند

به هــر عمـــری تماشایی و فالی است.