ز    مرغانی     که     از    دست    تو    خوردند
فراوان     گاه     و   بی گاه      آب     و    دانه

مشو      دلگیر        اگر         تخمی     گذارند
به       جای        خانه         در     غیر آشیانه

به      زودی     می رساند        بر     مشامت
نسیم            بامدادی          یا         شبانه

همی     بوی      کباب      از    خانه ی   غیر
که       از      آن    مرغکان     دارد     نشانه

دهد      پادافرهی          اینگونه       سنگین
تمام          ناسپاسان          را         زمانه!

شنیدم   رهروی    می رفت    و    می خواند
به          آوای        حزین       بیتی     یگانه

به     هر   دستی دهی   زان  دست   گیری
جزای      خویش     بی    عذر    و     بهانه.