رجب ! ایام بیضت را بنازم
فضای بی مریضت را بنازم
سر سجاده با اخذ المحاسن
دعاهای عریضت را بنازم
***
همانطور که دوستان می دانند یکی از ادعیه ی متواتر و یومیه ی ماه رجب دعای « یا من ارجوه... » است که در عبارت آخرش دعا کننده با دست چپ محاسنش را می گیرد و انگشت سبابه ی دست راست را به چپ و راست تکان می دهد.
پدر مرحومم می گفت خاله ای داشتم خیلی مقید به تعقیبات. در ماه رجب برای خواندن عبارت آخر دعای مذکور مانده بود که چه کند ! بالاخره می رود به بیت آیت الله العظمی میرسید علی یثربی - مرجع تقلید بزرگوار و از اساتید حضرت امام - و می پرسد: آقا ! ما خانم ها که ریش نداریم چه کار کنیم ؟ آیا می توانیم مقداری از گیس مان را نیابتا بگیریم؟
آقا به مزاح می گوید: خانم ها می توانند شوهران شان را کنار دستشان بنشانند و موقع خواندن آخر دعا از ریش آنها بگیرند.
پدرم می گفت این خاله ی ساده دل ما باورش شده بود . لذا هر وقت می خواست دعای مذکور را بخواند شوهرش را صدا می کرد و می گفت : «میرزعلی یالا باش وخت داعاس ... » . میرزاعلی ساده تر هم برای کسب فیض و ثواب اگر آب دستش بود می گذاشت و وضو می گرفت و دو زانو کنار سجاده ی زنش می نشست تا او به آخر دعا برسد و ریشش را بچسبد !
خوشا به سعادت قدیمی ها با این همه صداقت و دل پاکی شان .