گفت :   «اِقرأ   بِأسمِ   ربّک»          جبرئیل
با       محمّد (ص)      آفتاب       بی    بدیل

آن  که    نورش    ظلمت   شبها     شکافت
پرتو     مهرش    به    دل ها    راه      یافت

امّی       امّا        صاحب         امّ    الکتاب
آفتاب          آمد          دلیل           آفتاب

نکته   آموزی    که    با       برهان   خویش
آیه های        روشن        قرآن      خویش

معرفت  را     عشق  را     تفسیر      کرد
مکتب      اسلام    ،    عالم گیر       کرد

خلق را    پیمود      با     حلوای      کام
شربت     توحید      در       کأس الکرام

نوربخش            دیده ی           افلاکیان
خاک      پایش           توتیای     خاکیان

عدل  را    گسترد    و   حکمت  را   فزود
سوی  او    ما    را   رهی   دیگر گشود

رهنمایی    ،  کاملی    ،     روشنگری
آشنایی     ،   رهبری    ،       پیغمبری

شام  هستی   از   طلوعش   روزشد
پرتوی     افکند    و     ظلمت سوز شد

داد    منشوری    به      تأییدش    خدا
با    جهانی    فضل    ،   در     غار   حرا

تا    مسلّم    شد    بر    او     پیغمبری
رهنمایی      کرد         با      روشنگری

ظلم   را    و     جهل    را     نابود    کرد
کردگارش   هر   چه    می فرمود   کرد

زندگی     را     داد   مفهومی    جلی
با    تلاش    خویش    و     ایثار  علی

گوهرانی        زو    پدید      آمد   سزا
هر    یک    آیه ی  «کُنتُ کَنزآ مَخفیا»

تا که دنیا  هست دینش نیز هست
خاندان     راستینش     نیز   هست.