امشب که  تو  را  با  سخن    عشق   سری نیست

جز   قافله ی   اشک      مرا     همسفری   نیست

جویای     خبر     هستی     و      بگذار       بگویم

جز  سوختن  و  ساختن   اینجا    خبری      نیست

پروانه ی  دردم  که   در این       غمکده    امشب

از   موهبت    شمع    مرا   جز   شرری     نیست

جامم  دل  و  خونم  می   و     دردم شده ساقی

در    میکده ی    سینه      بساط دگری   نیست

امشب   شب  تاریک فراق است    که   بر    آن

ماتم  زده   را   چشم    امید    سحری    نیست

پرواز   کم    طایر     طبعم    ز      شراب  است

آن    هم   که   نباشد  دگرم  بال و پری  نیست

برگیر  دل ای «خوش عمل» از  آن  بت    طناز

زین   سرو   روان  هیچ   امید     ثمری  نیست.