عمری     در    آرزوی     وصال   تو   سوختیم
با    یاد     آفتاب       جمال     تو     سوختیم

ما را   اگر   چه    چشم    تماشا    نداده اند
ای   غایب از   نظر    به    خیال   تو سوختیم

دلخون    چو   لاله ها   بنشستیم  و  باغبان
تا    آورد     به    جلوه     نهال   تو سوختیم

ای شام هجرکی سپری می شوی  که   ما
در   آرزوی    صبح    زوال     تو      سوختیم

ما را چو مرغکان هوس آب  و  دانه   نیست
اما    ز  حسرت   لب  و  خال   تو سوختیم

چندی   به   گفتگوی   فراق   تو   ساختیم
عمری   در     آرزوی   وصال    تو  سوختیم.