یک نمــــه گـر بگـذرم از نمـــه1 ی خویشتن

شیــر تهــــوّر خـــورم از ممـــه ی خویشتن

دشمن اگر در یمن یا کـه دمشق است من

معـــده ی او بــــر درم با قمــه ی خویشتن

تیـــغ و قمــه یـا عمـــود اسلحه ام گر نبود

راست بـه کارش بـرم دمدمه2 ی خویشتن

دفتــــر عمـرش رقـــم زاوّل شب هی زنم

تـا بــه گه صبحـــدم بــا خمه3 ی خویشتن

ملحمه حاکم چو شد خصم مزاحم چو شد

قسمـت یـــاران کنــم مرحمه ی خویشتن

دشمن رســـوای ما خواسته حلـــوای ما

دردهنش مـی نهــم علقمه4 ی خویشتن.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ شبه حیرت و سرگشتگی

2 ـ مکر و افسون

3 ـ خطّ کج

4 ـ دانه ی حنظل و تلخی.