بهار   آمد    و   گل   در   چمن   قیام نکرد
پرنده        در       گذر   لاله   ازدحام نکرد

هزار   هر چه  غزل  گفت  ناتمام  گذاشت
کلاغ    پیر   به    گنجشکها     سلام نکرد

شراب   را  که  ثواب  است  با تو نوشیدن
به  حیرتم  که  چرا   پیر ما   به  جام نکرد

مرا به بوسه ای از لعل خویش مهمان کن
که  این   معامله را  شرع  هم حرام نکرد

دلم خوش است به داغ فراق و صحبت او
مرا  به حسن تو  گر عشق همکلام نکرد

خوشم  که در گذر از کوچه های بدنامی
خیال  وسوسه بارم   صدا   به   نام نکرد

خطا به غمزه  دلم را حقیر  زهد نساخت
هوس به عشوه  دلم را  اسیر  دام نکرد.