پیک        صبا        پیغام           نور           آورده امروز
اجزاء        عالم       را       به     شور      آورده   امروز

افلاکیان            را      بزم      شادی       برقرار است
بر      خاکیان   از     عرش رحمان   ،  گل    نثار است

باران      رحمت      بر      زمین      می بارد     امروز
هر      ذرّه ای      خورشید      در   دل    دارد    امروز

در     کوچه های      شهر     مردم   دسته    دسته
تبریک       می گویند      این        روز         خجسته

هر      منظری     در     چشم       زیبا      می نماید
هر      نغمه خوانی       شعر وحدت       می سراید

گسترده       فرشی      از     حریر     نور     پیداست
هنگامه ای       از        ازدحام       خلق      برپاست

با      دیده ی دل      گر     کنی       میل         تماشا
سرشار      گل       بینی      همه      دامان    صحرا

هر گوشه ای    یک شاخه ی گل     رسته از  خاک
از     خوشه های      نور      سرریز است       افلاک

بر      شاخه ی      ترد      درختان      دانه         دانه
نک      شیر      شبنم     می مکد    طفل     جوانه

آورده       اینک      قاصد       خورشید       بر        در
ابرار            را           پیغام           یوم الله          دیگر

چاووش       خورشید        این    پیام     میمنت  بار
آمیخته       با     نور    و     بر   ما      کرده          ایثار

بشنو       پیام          قاصد         خورشید      بشنو
ای             سینه ات      جولانگه     امّید       بشنو

امروز        میلاد         بهین        فرد      جهان است
میلاد        مردی         از        تبار    قدسیان  است

امروز       مردم      را         صلای     عام          دادند
از        بارگاه              کبریا             انعام    دادند     

امروز      روز     تابش      خورشید     عشق است
روز      طلوع        پرتو       جاوید        عشق است

شب     کوله بار  خویش را چون بست و بگریخت
خورشید     ،     نور     آورد  و   بر  جان بشر ریخت

با       مرگ      اهریمن     جهالت    چون   فنا شد
لطف       اهورایی        نصیب        خلق ها    شد

وحدت    شعاران   !    روز       میلاد      محمّد(ص)
منشور        آزادی         انسان          نیز          آمد

عالم       منوّر       از         جمال          انورش شد
خورشید        در     این ره     کمینه  چاکرش شد

همراه        با        میلاد      این       مولود    اعظم
آزاد       از        قید       جهالت         گشت     عالم

اجسام       را          جانی      دگر  در  پیکر      آمد
فلک       بحور        زندگی        را        لنگر       آمد

با        بانگ     الّاهو     محمد      بت شکن    شد
بیت      خدا      پاک     از     وجود    اهرمن      شد

از       جلوه اش معدوم    شرک     و   بت پرستی
وز     طلعتش      منسوخ ، ظلم و جهل و پستی

لبّیک       باید      گفت      بانگ           دعوتش را
با      صد زبان      شاید     ستودن      همّتش را

با     این       ولادت   پشت استکبار    بشکست
زنجیر      استعمار     و     استثمار      بگسست

با       این        ولادت     قلب ها   نوری دگر یافت
نور       اهورایی       بر     اهریمن     ظفر    یافت

با     این    ولادت       کاخ ها       زیر    و   زبر شد
شام     هزاران     ساله ی   هستی  سحر شد

دریاچه ی         زاینده ی            افساد   خوشید
از     هر     کرانه     چشمه ی    ارشاد   جوشید

وحدت   شعاران!       حافظ        گلهای         باور
باید      سرودن       شعر      وحدت   را     رساتر

باید      ز     وحدت  پشت  بتها را       شکستن
باید     ز      وحدت      قیدها     از پا    گسستن

ما     با    سلاح    وحدت    خود       می توانیم
هر    آتش افروزی     به     خاکستر      نشانیم

تا  بانگ  وحدت ذکر ما  از  شیخ و شاب است
هر نقشه ای دشمن کشد نقش بر آب است

ای   امّت    اسلام     ،      ای      بیدار      ملّت
مقصود     از     ایجاد     احمد      بود     وحدت.

(هفته ی وحدت دهه ی 60)