شلال گیســوانـــت را رهــــا کن

به خندیدن لب چون غنچـه وا کن

ســــری از پنجــــره بیـرون بیـاور

مــــرا بــا دوستت دارم صـدا کن

[[[[[[[[[[[[[[[

گلی دارم بــه دست خس نمیدم

به دست هر کس و ناکس نمیدم

خـــدا داد این گلــــم را یــادگاری

خودش هم گربخواهد پس نمیدم

[[[[[[[[[[[[[[[

چـــو شعـــر آشنایی سـاز کردم

دری از بــــاغ پـــر گل بــــاز کردم

نگاهم چون بـه چشمان تـو افتاد

هــــوای نـــــرگس شیــراز کردم

[[[[[[[[[[[[[[[

بزن بر تــــار ای مطرب که مستم

بـــریـــدم از همه پیشت نشستم

بـــده ســـاقی شــــراب ارغوانی

خراباتی نی ام عاشق که هستم

[[[[[[[[[[[[[[

عـــروس چشمه ی نـوری عزیزم

ز شهـــر رنگ هــــــا دوری عزیزم

سلیسی ، ساده ای،گیـرا و نابی

ســـراپــــا شعــر انگــوری عزیزم

[[[[[[[[[[[[[[[

اسیــــر دست توفانم تـــو کردی

چو موی خود پریشانم تـو کردی

چـو بـــرق آسمان خندیدی و باز

چـو ابـــر تیره گریانم تـــــوکردی.

*کاشان ـ دهه ی پنجاه.