شاعران ...!

شاعرانی که صاحب ریشند

نه همه بلکه بعضی از آنها

در همه کارهایشان پیشند

جفت آرامشند و آسایش

فارغ از اضطراب و تشویشند

مالک خانه های ویلایی

یا که در کیش یا به تجریشند

گرگهایی درنده اند ولیک

در لباس بز و کل و میشند

کوس شاهی زنند در معنا

ظاهرآ بینوا و درویشند

بر سر از عاج تاج می گیرند

از خدا نیز باج می گیرند

وای اگر شاعری سه تیغه کند

گاه عصیان نموده جیغه کند

یاشبی از برای رفع کُتی

زال هشتاد ساله صیغه کند

جای تاجش به سر نهند لگن

لگن انباشته ز ریم و لجن

به ادب گرچه همّ و غم داریم

شاعر ریشه دار کم داریم

مثل حافظ که پیشکش حتی

کم کسی مثل محتشم داریم

شاعران جمله مادّی شده اند

آدم غیر عادّی شده اند!

تاریخ : جمعه 97/10/28 | 8:10 عصر | نویسنده : عباس خوش عمل کاشانی | نظر