از خـــــانـــــه بـه میــــخــــانــــه اگـــــر راه نباشد

در زنــــــدگــــی ام جلـــــــوه ی دلخـــــواه نباشد

جز دغدغــــه ی صبـــــح خمـــــاری نبــــرد سـود

ســــاقـــــی اگــــــر از راز مــــــی آگــــــاه نباشد

یـــوســـــف نشـــــود معتبــــر از جــاه ، به اکـراه

یـــــک چنــــــــد اگــــــر معتکـــــف چـــــاه نباشد

عشق من و تو قصّـــه ی پر سوز و گدازی است

کـــــز خــاطــره هــــا رفـــت و در افـــــواه نباشد

کی خــــرمــــن غـم هـــــای دلـــــم را زنــد آتش

یــک شعلـــــه بـــــه لبهـــــایـــــم اگـــر آه نباشد

گلبــوسـه ی لعل تو متاعی است کـه چون بخت

گـــــاه آیــــــد و گـــــاهــــی رود و گـــــاه نباشد

گـــر پــــرتـــوی از حسن تـــو تابد بـه دل عشق

روز و شــــب عمــــر ایـــن همــــه جانکاه نباشد

گل باشی و گل پوشی و می نوشی وچون گل

عمـــر تــــو امیــــد اســــت کـــــه کوتاه نباشد.